ระวังความคาดหวังจะฆ่าคุณ
หนึ่งในอาวุธร้ายแรงที่ไม่ได้มาจากใคร แต่เป็อาวุธที่เกิดจากความตั้งใจสร้างมันขึ้นมาเองนั่นคือ ความคาดหวัง
มันเหมือนสิ่งสวยงามในตอนเริ่มจ้นแต่บั้นปลายมันกลับเป็นอาวุธร้ายที่สุดแสนอันตรายที่กลับมาทิ่มแทงตัวเองอย่างเจ็บปวด
หากคุณตัดสินใจจะใช้อะไร เราเข้าใจมันดีแค่ไหน โปรดระวังในความไม่รู้ และความไม่รู้นั้นมันจะเล่นงานคุณอย่างแสนสาหัส ผมกำลังพูดถึง “ความคาดหวัง”
ความคาดหวัง อาจเป็นสิ่งที่มนุษย์ใช้งานมันได้อย่างอัตโนมัติ เคยได้ยินว่าความคาดหวังกับตัวเองและความคาดหวังกับคนอื่น แต่อย่างหลังจะได้ยินบ่อยกว่า
ธรรมชาติของความคาดหวังมันก็ คือ สิ่งที่ตามมาซึ่งมีทั้งสมหวังและผิดหวัง แน่นอนว่า เราพุ่งเป้าไปที่ความสมหวัง บางครั้งมากเกินจนลืมไปว่ามีเหรียญอีกด้าน คือ ความไม่สมหวัง
เป็นเรื่องแปลกที่เราหลอกตัวเองเสมอว่า สมหวัง สมหวัง และสมหวัง แต่จริงๆแล้วความผิดหวังก็คือเรื่องจริงที่ต้องเผชิญเช่นกัน
หลังจากความคาดหวังเกิดขึ้นแล้ว จะตามมาด้วยการมอมเมาตัวเอง เข้าข้างตัวเองสุดๆว่า มีลุ้น สมหวังแน่ๆ ปิดประตูความผิดหวังได้เลย
จนท้ายที่สุดดันเกิดผิดหวังขึ้นมา และเราไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลย และต่อจากนั้น ทุกความเศร้า ทุกความหดหู่ก็พุ่งทะยานเข้ามาหาเราจนตั้งตัวไม่ไม่ติด หนักเข้าคือ การซึมเศร้าจนไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้
ถึงวาระหนึ่งเราจะปล่อยให้ความคาดหวังมาทำร้ายเรา มาฆ่าเราขนาดนั้นเลยหรอ
โปรดมองความคาดหวังตามความเป็นจริง เพื่อใช้ความคาดหวังอย่างเข้าใจ เมื่อเริ่มคาดหวังทำอย่างไรเมื่อสมหวังจะไม่ฟูจนลืมมองเห็นความผิดหวังในครั้งถัดไป
และเมื่อผิดหวังจงมองมันอย่างเข้าใจเพื่อไม่ต้องยึดโยงมาแบกมันไว้จนหนัก
โปรดจงคาดหวังและจงใช้ปัญญามองมัน
