ชีวิตติดถนน : Life on the road
ทุกอย่างมีทางของมัน และทุกอย่างเป็นไปเพื่อสร้างแบบทดสอบให้กับชีวิต
ชีวิตผมกับการเดินทางเปรียบเหมือนเพื่อนสนิท ไม่เคยคิดว่าจะต้องมาเดินทางได้บ่อยขนาดนี้ แต่ก็ต้องขอบคุณทุกการเดินทางในชีวิตที่ผ่านมาที่ทำให้ผมได้ใช้คุณค่าแห่งประสบการณ์จากการพบเจอในระหว่างเดินทางมาใช้ประโยชน์ในชีวิตและการงาน เป็นวัตถุดิบชั้นดีในการใช้ชีวิต
การเดินทางทำให้เรามองโลกได้กว้างขึ้น เมื่อก่อนสมัยเด็กๆ รู้สึกว่ากรุงเทพ-อุดรฯ ทำๆไมไกลแสนไกลจังเลย แต่เดี๋ยวนี้ทำไมดูใกล๊ใกล้ หรืออาจเพราะเราได้ไปไกลกว่านั้น หรืออาจเพราะความคิดที่เปิดกว้างขึ้น?
ขณะที่ขับรถกลับบ้าน ตาจับจ้องมองไปข้างหน้า เราได้แง่คิดอะไรหลายอย่างขณะเดินทางที่อยากนำมาแบ่งปัน
@ เคยสังเกตมั๊ยว่า เบรกของรถมักจะทำให้ใหญ่กว่าคันเร่งเสมอ มันเตือนใจอะไรเราบางอย่างว่า เหยียบคันเร่งน้อยๆพอประมาณ พยายามๆใช้สติเบรคมากๆหน่อย อย่าประมาทปล่อยปละละเลยเหยียบคันเร่งชีวิตเป็นอย่างเดียว มีสติเบรคเยอะๆหน่อย
@ ตอนขึ้นเขาเรามักเหยีบคันเร่ง ตอนลงเขาเราต้องเน้นเบรค เหมือนชีวิตที่มีขึ้นมีลง ตอนชีวิตกำลังรุ่งเรื่องเรารู้จังหวะก็เหยียบคันเร่งส่งเพื่อดันตัวเองขึ้น แต่ให้ระลึกอยู่เสมอว่าชีวิตไม่ได้มีขึ้นตลอด ตอนช่วงลงหากเรายังเหยียบคันเร่งส่งอยู่จะนำพาให้ชีวิตตกต่ำเร็วขึ้นอีก ฉะนั้นตอนลงเราต้องพยายามเหยียบเบรคด้วยสติ เพื่อทบทวน ปรัปรุงแนวทางให้เป็นไปในทิศทางที่ถูก
@ มองกระจกหลังเพื่อมุ่งไปข้างหน้า หากเปรียบการมองกระจกหลัง คือ การมองไปยังอดีต หากเรามองแว๊บๆเพื่อเป็นบทเรียนก็จะดีมากๆ แต่หาเราใช้เวลากับการมองอดีตมากเกินไป เราจะมองไม่เห็นปัจจุบันและอนาคตที่อยู่ข้างหน้า เสี่ยงต่ออันตรายไปชนรถข้างหน้าได้ ฉะนั้นเหลือบไปมองกระจกหลังเป็นระยะๆ และมองผ่านกระจกหน้าเพื่อวันที่ดีกว่า
@ ความสุขระหว่างทางทำให้เราเห็นความงดงามของต้นไม้ใบหญ้า ผู้คนมากมาย แต่หากเรารีบร้อนมากเกินไปเพื่อจะไปให้ถึงเป้าหมาย ไม่ดูโอกาสและจังหวะ อยากแซงก็แซง อยากปาดหน้าก็ปาด แบบนี้มีความเสี่ยงที่จะไปไม่ถึงจุดหมายและไม่ได้อะไรเลย แต่หากเรามีววามสุขระหว่างทางได้เมื่อถึงจุดหมายแล้วมันจะมีค่ามากกว่าที่เราคิดเลยทีเดียว
@ การบำรุงรักษารถ เสมือนกับการบำรุงรักษาชีวิต ทั้งในแง่สุขภาพกายและสุขภาพจิต หากเราขับอย่างเดียวโดยไม่สนใจสิ่งเหล่านี้ สักวันรถก็จะประท้วงเรา ไม่วิ่งประชดเราเอาซะดื้อๆ ร่างกาย จิตใจเมื่อไม่ไหวต้องมีหยุดพักเพื่อฟื้นฟูบ้าง หาสิ่งเติมเต็มที่เหมาะสม เพื่อต่อเติมให้พาหนะแห่งชีวิตได้มีคุณภาพพาเราเดินต่อไปได้
@ ยามฉุกเฉินอย่าลืมชุดเครื่องมือ ยางอะไหล่เตรียมให้พร้อม เปรียบเสมือนกับชีวิตที่ต้องมีการวางแผนสำรอง หากเกิดอุบัติเหตุหรือเหตุฉุกเฉิน เช่น ยางแตกระหว่างทาง เรายังสามารถนำสิ่งที่เตรียมสำรองไว้มาใช้การได้ ชีวิตไม่มีอะไรแน่นอน อย่าประมาทครับ
พาหนะแห่งชีวิตนี้จะพาเราไปอีกไกลได้อีกแค่ไหน ขึ้นอยู่ที่เราจะเห็นคุณค่าหันมาดูแลกายและจิตให้สมดุลอยู่เสมอ และเตือนตัวเองเสมอว่า “ขับครั้งต่อไปเรามีสติหรือยัง?”
