มาดูการ์ตูนกันเถอะ
เพลินๆกับการนอนดูการ์ตูนกับลูกสาว ไม่มีทางเลือกมากนักเพราะลูกสาวเลือกแล้วว่าจะต้องเปิด DVD ดูการ์ตูน ก็เลยอดดูทีวีดิจิตอลไปตามระเบียบ นอนดูอย่างพิจารณาก็เลยนึกย้อนไปถึงสมัยเด็กกับการดูการ์ตูน มันเป็นโลกของจินตนาการสุดๆ แต่พอโตขึ้นผู้ใหญ่กลับมองว่า การ์ตูนมันเรื่องของเด็ก ผู้ใหญ่อย่างเราไปดูอย่างอื่นกันดีกว่า อันนี้อาจจะเป็นความคิดของผู้ใหญ่หลายๆคนนะครับ แต่ผู้ใหญ่อย่างผม ไม่มองแบบนั้น การ์ตูนมันให้อะไรเรามากกว่านั้น…
การ์ตูน คือ สื่อที่ต่อยอดจากจินตนาการที่ปั้นแต่งกลายเป็นภาพที่สัมผัสได้ มันทำให้จินตนาการของเราลัดสั้นพัฒนาต่อยอดสู่ความเป็นจริงได้เร็วขึ้น สังเกตุอย่างประเทศญี่ปุ่นสิครับ เขาถือว่าเป็นเจ้าตำรับแห่งการ์ตูนก็ว่าได้ การ์ตูนสุดฮิตหลายเรื่องดังมาจากญี่ปุ่น และผมคิดว่าแรงบันดาลใจจากการ์ตูนหลายๆเรื่องที่ทำให้คนญี่ปุ่นมีความคิดสร้างสรรค์แบบของวิเศษโดเรมอน มีจิตใจมุ่งมั่นตั้งใจจนติดบอลโลกรอบสุดท้ายแบบกัปตันซึบาสะ หรือมีความอดทนและเอาตัวรอดได้แม้สถานการณ์เลวร้ายแบบผู้รอดตาย (หลายคนอาจเกิดไม่ทันการ์ตูนบางเรื่องที่ผมกล่าวถึงไม่เป็นไรเออออกันไปแล้วไปหาอ่านทีหลังได้ อิๆๆ) และอีกหลายๆแรงบันดาลใจจากการ์ตูนที่หล่อหลอมให้คนญี่ปุ่นเป็นคนคุณภาพสุดๆ ผมโตมากับการ์ตูนญี่ปุ่นในยุคสมัยนั้น และเฝ้าฝัน สนุกสนานกับภาพจินตนาการ จนซึมซับวัฒนธรรมและแง่คิดหลายๆอย่างที่แฝงอยู่ในการ์ตูนญี่ปุ่น
มาถึงยุคปัจจุบัน ผมก็ยังหลงใหลนิยมชมชอบการ์ตูน และเฝ้าติดตามอยู่เป็นระยะๆ และการ์ตูนในยุคดิจิตอลนี้มีการพัฒนาไปสู่การนำเสนอมุมมองแหลุมคมและน่าสนใจมากขึ้น โดยเฉพาะการ์ตูนจากฝั่งตะวันตกที่หลายๆค่ายพยายามผลิตออกมา อย่างพิกซาร์ ดรีมเวิร์ค ที่ผมตั้งใจนั่งดูแบบเอาเรื่อง จริงจริงแล้วมันได้มากกว่าความสนุกสนานจริงๆ บางเรื่องผมถึงกับต้องร้อง “เฮ้ย นี้มันทำให้ผู้ใหญ่ดูนี่หน่า” และการ์ตูนแอนนิเมชั่นที่ตราตึงและยกให้เป็นอันดับหนึ่งในใจเสมอ คือ กังฟูแพนด้าภาค 1 นี้เอง ชอบตรงกลิ่นอายแบบตะวันออกในสไตล์ตะวันตก คาร์เลกเตอร์ของตัวละครทุกตัวออกแบบได้เยี่ยมมาก กินกันไม่ลง แถมเนื้อหายังเจาะไปถึงภูมิปัญญาตะวันออกได้อย่างน่าประทับใจ ชอบๆๆๆๆ และอีกหลายๆเรื่องที่แฝงแนวยั่วล้อ สร้างอาการแบบขำให้คิด ล่าสุดที่ผมดูผมจำชื่อเรื่องไม่ได้ แต่พล๊อตเรื่องโดนใจมาก ในใจนึก คนเขียนมันนึกได้ยังไง ประมาณว่า ไก่งวงตัวหนึ่งที่กำลังจะโดนเชือดในช่วงวันขอบคุณพระเจ้า หนีเอาตัวรอดแล้วพาตัวเองไปสู่การย้อนเวลาเพื่อจะขัดขวางไม่ให้เกิดการฆ่าไก่งวงในวันขอบคุณพระเจ้าครั้งแรก รายละเอียดต้องลองเข้าไปดูเองครับ รับรองว่าได้ทั้งความฮา ได้ทั้งแง่คิดเยอะมากๆ
ด้วยเหตุฉะนี้ผมจึงอยากเชิญชวนท่านที่กำลังมีปัญหาเรื่อง ขาดแคลนความคิดสร้างสรรค์ จินตนาการ คิดอะไรไม่ออก หงุดหงิดๆ และจิตใจกำลังคับแคบเข้ามาทุกที ทุกที ผมแนะนำให้เปิดใจกว้างๆหาการ์ตูนแอนนิเมชั่นดีๆสักเรื่องมานั่งดูแบบเพลินๆ จะให้ดีหากมาลูก หากมีหลานท่านชวนเขามาดูด้วยจะเป็นการดีมากๆ เพราะท่านจะได้ดูทั้งการ์ตูนและดูทั้งรอยยิ้มอันใสซื้อบริสุทธิ์จนท่านสามารถแปลงร่างเป็นเด็กๆที่เปี่ยมล้นไปด้วยจินตนาการได้อีกครั้ง…เชื่อผมทำ ผมทำมาแล้ว และได้ผลดีด้วยยยย ขอบอก
