โอกาสมักจะพบรักกับผู้ที่พร้อมกว่า
เรามักมองเรื่องของโอกาสเป็นสิ่งที่ต้องรอคอย คอยกันจนเกินเก้อ คอยจนกลายเป็นฝันกลางวัน โอกาสไม่เคยมาถึงสักที แต่หากเราเปลี่ยนมุมมองใหม่เปลี่ยนกิริยาการรอเป็นการสร้าง การสร้างจะทำให้เรามีโอกาสได้อย่างรวดเร็วและแน่นอนกว่า ขึ้นอยู่กับเราแล้วละครับว่า จะรอหรือจะสร้างดี ?
ผมเชื่อเหมือนกับคนหลายคนที่บอกว่า โลกนี้ไม่มีความบังเอญ ปรากฎการณ์ที่เราเห็นอยู่รอบตัวในปัจจุบันล้วนแล้วแต่มีเหตุจากอดีตที่สร้างสรรค์มาทั้งนั้น
บางทีเราเองมักจะจมเจ่าอยู่กับขยะทางความคิดมากมายที่วนเวียอยู่แต่เรื่องเศร้า เหงา และสิ่งต่างๆที่หมดหนทาง มืดมนเหลือเกิน จนตีรวมทุกอย่างว่ามันเลวร้ายเหลือเกิน จนสุดท้ายก็ปล่อยปละละเลยกับความรับผิดชอบทั้งการงาน เพื่อนฝูงและครอบครัว จนเมื่อวันหนึ่งสถานการณ์รอบตัวดีขึ้น เมื่อถึงเวลานั้น เราเองก็ไม่พร้อมที่จะรับสิ่งดีๆเหล่านั้น เพราะในจิตใจมันมากล้นไปแต่กัลบเรื่องร้ายๆในชีวิตมากเกินไปนั่นเอง
รื่องของโอกาสเช่นกัน ทุกคนต่างเรียร้องหาโอกาส ยังกับเรียกร้องหาความรักจากหนุ่มหรือสาวที่เราหมายปอง เรามัวแต่คลั่งไคล้กับความรักแบบมายาในละครหรือซี่รีย์ต่างประเทศ ยึดเอามาเป็นแบบอย่าง แล้วเฝ้ารอจะให้มัเกิดขึ้นแบบนั้น แต่ความเป็นจริงที่เป็นอยู่นั้นตัวเราเองเตรียมพร้อมหรือยังที่จะเจอโอกาสนั้น ซึ่งเรื่องที่ควรใส่ใจเป็นที่สุดควรจะเป็นเรื่องนี้ละครับ เรื่องของการเตรียมตัวพร้อมรับกับโอกาสนี้ละ
การเตรียมความพร้อม คือ ช่วงเวลาบ่มเพาะทั้งเรื่องความคิดและจิตใจ เป็นช่วงเวลาที่ดีที่เราจะได้จักตัวเองมากขึ้น ซึ่งเราจะสามารถหาเติมสิ่งที่ขาด เสริมสิ่งที่เด่นในตัวออกมาใช้ประโยชน์ได้ อย่ารอให้โอกาสมาแล้วถึงเตรียมความพร้อม มันสายเกินไป และผมสังเกตว่า โอกาสมันจะตกลงปลงใจกับผู้ที่พร้อมมากกว่าเสมอ
อย่ารอโอกาสเลยครับ เตรียมความพร้อมให้ดี เพื่อโอกาสดีๆที่จะวิ่งเข้ามาหาดีกว่า
