Digi-Dham ตอน : โลกที่ปากมีมากกว่าหู
เคยไหมที่ยืนอยู่ที่ไหนสักแห่งบนโลกใบนี้แล้วมีแต่เสียงอะไรก็ไม่รู้อื้ออึงมาจากทุกทิศ ทุกทาง เราแทบจะจับแหล่งเสียงไม่ได้ว่ามาจากทางไหน เขาต้องการอะไรกันแน่ถึงส่งมามากมายกันขนาดนั้น นี้เรากำลังอยู่บนโลกที่ปากมีมากกว่าหูหรอเนี่ย……
อย่าคิดว่าโลกนี้ขาดแคลนข่าวสาร ผมว่ามันมากเกินไปเสียด้วยซ้ำ มีแต่คนอยากนำเสนอ อยากพูด อยากโพสต์ อยากแชร์ แต่ดูเหมือนว่าคนอยากฟังอยากอ่านกลับมีไม่มาก
ทุกคนเป็นผู้ผลิตข่าวสารได้อย่างเป็นอิสระ ผลิตได้มากเท่าที่อยากจะผลิต สังเกตุได้จากการโพสต์หรือแชร์บนโลกโซเชียลเน็ตเวิร์คอย่าง Facebook ต่างคนต่างโพสต์ ต่างคนต่างแชร์ สนุกสนานระเริงไปบนข้อมูลข่าวสารที่จริงบ้าง ไม่จริงบ้าง เรื่องจริงเรื่องดีๆก็ดีไป แต่เรื่องไม่จริงโพสต์กันไปแล้ว แชร์กันไปแล้วนำกลับมาก็ไม่ทันแล้ว คนเสียหายก็เสียไปแล้ว(ทั้งที่ไม่จริง) โลกหนอโลก….
เมื่อมีแต่คนพูดแล้วใครจะฟัง ? แล้วปัญหาจะได้รับการแก้ไขได้หรือไม่ ?
บนโลกแห่งความวุ่นวายนี้เราต้องพัฒนาทักษะการเป็นผู้ฟังและการอ่านอย่างมีสติ-ปัญญา ด้วยการฟังและอ่านอย่างตั้งใจ วิเคราะห์ตาม หาเหตุผลและข้อมูลให้รอบด้าน อย่าเพิ่งด่วนตัดสินใจ เมื่อพิจารณาดีแล้วจึงสื่อสารออกมาด้วยคำพูด การโพสต์ หรือแม้กระทั่งการแชร์
ระลึกเสมอว่า การพูด การโพสต์ การแชร์อะไรออกไปมักมีผู้เสียหายและผู้ที่ได้ประโยชน์ แต่หากข้อมูลนั้นเป็นข้อมูลเท็จที่มีเจตนาไม่ดีก็จะเกิดความเสียหายให้กับบุคคลและสังคมในวงกว้างได้ ฉะนั้นในโลกที่ดูเหมือนว่า ปากมีมากกว่าหู เรายิ่งต้องระมัดระวังมากขึ้นในการสื่อสาร
