เมื่ออัตตาฆ่าฟันกันต่อหน้าธรรม
เมื่อสิ่งสูงสุด คือ ธรรม
เราต่างมองข้าม หรือ มันสูงเกินไปจนมองไม่เห็น ?
ก้มมองต่ำเห็นแต่อัตตาอันต่ำตม
จากนั้นก็นำอัตตามาปั้นเป็นอาวุธและฆ่าฟันกันอย่าไม่ลืมหู ลืมตา
นำอัตตามาสู้กัน ย่อมมีแพ้ – ชนะ ผู้แพ้ยังคิดแค้นหาโอกาสแก้แค้น ผู้ชนะหยิ่งพยองพอกอัตตาให้หนาขึ้น
วัฏจักรแห่งความบ้าคลั่งแห่งอัตตาฟากฟันอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
เงยหน้าพร้อมปัญญาที่เปล่งประกาย
เราก็จะพบว่า หากเราได้ถือธรรมเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่สุด ที่จะเป็นเกณฑ์อันถูกต้องและยึดถือปฏิบัติ
เรายอมรับเพราะธรรม คือ สิ่งที่ถูกต้อง
เรายอมตายเพื่อรักษาธรรมเพราะธรรม คือ สิ่งที่ถูกต้องที่สุด
และเมื่ออัตตากำลังต่อสู้กันต่อหน้าธรรม
ธรรมก็ยังจะเป็นสิ่งที่ถูกต้องอยู่ร่ำไปตราบชั่วนิรันดร์