แสงสว่างในดวงตา
ตอนที่เราหลับตาลง ความมืดก็เริ่มทำงาน หากเรายังแบกทุกข์ความมืด มันน่ากลัวยิ่งนัก แต่หากเรามีความหวังในตอนลืมตา ว่าจะพบแสงสว่างแห่งความหวัง เราย่อมจะมีความสุขกับความมืดยิ่งนัก…….
ในยามที่แสงสว่างสว่างได้เต็มที่ สายตาเราสัมผัสได้ถึงรูปทรง รายละเอียด พื้นผิว ได้อย่างเด่นชัด และถึงแม้ว่าสรรพสิ่งที่เราใช้สายตาสัมผัส มันเป็นแบบนั้นมานานแล้ว เราเองยังไม่รู้สึกว่ามีความสุขกับสิ่งที่เห็นเท่าไหร่
ในยามที่หมดสิ้นแสง ความมืดคลืบคลานเข้ามา แสงสว่างถูกไล่พ้นผ่าน ในสายตาเราเหมือนไม่มีความหมาย ได้แต่จินตนาการไปต่างๆนานา ว่าสิ่งที่อยู่ต่อหน้า มันคือสุขหรือทุกข์กันแน่
ยามมืดมน มืดมิด จิตปิดมองไม่เห็นหนทาง ยากกับการคาดเดา เราได้แต่คาดเดา ว่าไม่รู้อะไรจะเกิดขึ้นได้
ในวันที่แสงสว่างแห่งความจริงเจิดจรัส ดวงตาแห่งจิตเปิดสัมผัส ให้ได้เห็นสุขทุกข์ในสายตา และเรียนรู้ว่าไม่มีอะไรที่อยู่นานเกินกว่าที่มันจะเป็นได้ สภาพแห่งการไหลเลื่อนตามกาลเวลา ยังดำเนินต่อไป และเราเองก็ได้แต่เฝ้าดู ตั้งคำถาม และเรียนรู้ อยู่ให้ได้กับความเป็นไป
แสงสว่างในดวงตาจะส่องทางไปไกลแสนไกล เท่าที่ใจที่เปิดกว้าง เพื่อที่จะเรียนรู้ หากเราไม่ทำให้สิ่งรอบตัวมืดมิดด้วยการปิดตาด้วยตนเองซะก่อน เราจะผ่านพ้นมันไปได้แน่นอน
