หัดเป็นคนขี้สงสัยซะบ้าง
โลกเปลี่ยนไปทุกวัน หากเรายังยอมรับกับความเคยชินเดิมๆ ยอมรับแล้วว่าทุกอย่าง คือ คำตอบ และไม่คิดที่จะมีคำถามแต่กลับยินยอมกับความสำเร็จรูป ก็เตรียมตัวโดนทุกอย่างรอบตัวทุบจนน่วม สุดท้ายก็ลุกขึ้นมาจากเตียงเก่าๆเน่าๆนั้นขึ้นมาไม่ได้
เคยเจอกับคำถามของลูกหลานที่เฝ้าถามแต่เรื่องเดิมๆ หรือถามไปเรื่อยๆเหมือนไม่มีจุดจบ บางทีอาจดูเหมือนน่ารำคาญแต่หากเรามองให้ดีจะพบว่านั้น ทีเด็กๆเขาถามเพราะเขาไม่รู้ และที่สำคัญเขาไม่อายที่จะถาม อาจะเป็นเพราะเขายังเด็ก นี้ก็เป็นข้อดีของความเป็นเด็ก
พอโตขึ้นเราเองก็มีวิธีคิด มีเรื่องราวและประสบการณ์ห่อหุ้มตัว จนไม่กล้าจะถาม เหตุเพราะ กลัวคนอื่นคิดว่าคำถามดูโง่ๆนะ , เกรงจะเสียฟอร์ม โดยเฉพาะคนที่เป็นหัวหน้าหรือผู้บริหารในตำแหน่งสูงๆ
ความจริงไม่มีใครหรือสิ่งใดจะมาหยุดยั้งการตั้งคำถามของเราได้ ไม่ว่าจะเด็กหรือผู้ใหญ่มีสิทธิที่จะถามคำถามได้ทั้งนั้น คำถามจะนำไปสู่การหาคำตอบ และคำตอบต่อยอดไปสู่วิธีการแก้ปัญหาและนวตกรรมใหม่ๆที่สามารถจะเปลี่ยนแปลงโลกได้
บางที่เราเองต้องหัดเป็นคนขี้สงสัยซะบ้าง เพื่อเป็นการฝึกใช้สมองและเปลี่ยนแปลงตัวเองให้รับกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เปลี่ยนแปลง คำถามที่ยอดเยี่ยมนำไปสู่ผลทั่ยอดเยี่ยม คำถามที่ดูเหมือนจะไม่ดีเอาซะเลยอาจจะต่อยอดไปสู่คำถามที่ยอดเยี่ยมได้ หากเราได้เริ่มตั้งคำถาม ทุกอย่างจะเปิดให้เราได้หาคำตอบ
