ไม่มีอะไรที่น่ากลัวจนเกินไป
บนถนนแห่งมรสุมโหมกระหน่ำจากทุกทิศทาง เราไม่อาจคาดเดาว่าทางจะขาดหรือน้ำจะท่วม จนเราต้องสละพาหนะแล้วพาคนที่เรารักเดินต่อไป ฟ้าฝนก็ยังเป็นฟ้าฝน แต่ใจเราเท่านั้นที่จะตัดสินใจว่าเรากลัวอะไร ทั้งๆที่ไม่มีอะไรน่ากลัวจนเกินไป
แค่เมฆครึ้มเราก็จินตนาการไปมากมาย มันอาจเป็นเพียงสายฝนโรยรินมาเบาๆ แต่กระนั้นก็ไม่ประมาทที่จะเตรียมพร้อม
ฝนอาจจะตกไปเรื่อยๆ หากยังรอเราก็ไม่มีวันกล้าที่จะก้าวออกไปเพื่อแสวงหา
เมื่อเรามีคนที่รักและเขาทุกคนมีความหวังกับเราเสอม นั้นก็คือความหมายและแรงบันดาลใจแห่งชีวิต ที่ควรจะก้าวออกไปแม้สายฝนยังโหมกระหน่ำ
เมื่อออกตัวจงไปอย่างระแวดระวัง ไม่เร็วเกินไปจนเกินการควบคุม อย่าลืมว่าฟ้าฝนนั้นทำให้ถนนลื่นกว่าปกติ และเมื่อถึงโค้งอันตรายของชีวิตยิ่งต้องเพิ่มกำลังแห่งสติให้มากขึ้น
ระหว่างทางอาจเบลอแต่จงทำทางให้ชัดด้วยที่ปัดน้ำฝนที่ชื่อว่าปัญญา เท่าทันแสงไฟของรถคันหน้าและหลัง เท่าทันให้รอบตัว
เมื่อถึงปลายทางโปรดจงอย่าชะล่าใจ เพราะยังมีปลายทางต่อไปรออยู่
หากพร้อมแล้วซึ่งเบรกแห่งสติและที่ปัดน้ำฝนทางปัญญา แม้ฟ้าฝนจะโหดร้ายเพียงไหน ก็ไม่มีอะไรน่ากลัวจนเกินไป
