ป้ายกำกับ: วิธีคิด

วันเด็กที่ผ่านมา ผ่านไปเป็นวาระ ปีหน้าก็จะเจอะเจออีก วันเด็ก คือ วันของเด็กที่มีผู้ใหญ่ต้องคอยรับผิดชอบ เป็นวันเดียวในรอบปีที่เด็กได้นั่งเก้าอี้ผู้ใหญ่ ขึ้นรถถัง นั่งเครื่องบิน โดยที่ไม่มีผู้ใหญ่มาคอยไล่ให้ไปเล่นตามภาษาเด็กไป๊ ที่สำคัญ คือ วันเด็กคือวันที่เด็กได้รับการเอาใจเป็นพิเศษได้รับของแจกเพียบจนบางคนหอบกลับบ้านไม่ไหว ผมเองอย่าจะมองมุมของวันเด็กตามประสาตัวเอง ในบทความสั้นๆบทความนี้ และมีความฝันว่าวันเด็กในปีหน้าจะเปลี่ยนไปเป็นเช่นนี้

จบอะไร? เพศไหน? นามสกุลอะไร?
เชื่อไหมว่าต่อไปคำถามเหล่านี้จะไร้ความหมายเพราะเรากำลังอยู่ในโลกของการพิสูจน์คนด้วยความสามารถ

ผมเคยถูกถามเป้าหมายอยู่หลายครั้ง บางครั้งผมก็อยากตอบและบางครั้งก็ขี้เกียจจะตอบ วันหนึ่งมีผู้ใหญ่คนหนึ่งมาบอกผมว่า ชีวิตมีทางของมัน และมันก็ฉุกคิดให้ผมคิดถึงสิ่งที่ผ่านมาและสิ่งที่กำลังจะดำเนินไปถึง

จริงอยู่ ทีการเปลี่ยนแปลงมีทุกวัน  สายน้ำไหลลงสู่ทะเล หนังกำพร้าลอกเป็นขี้ไคล อารมณ์คนขึ้นลงไม่ว่างเว้น เราไม่มีวันห้ามกฎของการเปลี่ยนแปลงได้ แต่หากรู้เท่าทันเราก็สามารถจะเปลี่ยนแปลงก่อน เพื่อให้อยู่รอดกับการเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้นได้

เทคโนโลยีไปเร็ว มนุษย์ส่งไม้รุ่นต่อรุ่น ยุคสู่ยุค แต่รถไฟขบวนเทคโนโลยีนี้มันเร่งความเร็วมากขึ้นเรื่อยๆ คนปรับไม่ทันก็ตกตายไปกลางทาง คนที่อยู่บนรถไฟก็ต่างตั้งคำถามว่า “กูจะอยู่บนรถไฟขบวนนี้ไปได้อย่างไรวะ ?”

บางครั้งเราอาจทอดเวลายาวๆ ไปกับเรื่องเดิมๆ ความรู้สึกเดิมๆ ความคาดหวังเดิมๆ จนสุดท้ายอาการเบื่อๆเซ็งๆกลับมาเยี่ยมเยือนอีกรอบ กลายเป็นความเบื่อมันพอกหนา ตีบตัน หาทางออกไม่ได้ทั้งๆทางออกมันก็มีนะ ข้อความสั้นๆนี้จะเสนอแนะบางอย่างที่จะพ้นสภาพเหล่านี้ไปได้

เริ่มกันเดี๋ยวนี้เลย แม้ว่าจะเป็นเรื่องเล็กๆ จุดน้อยๆ เรามองเห็นไหมว่าภาพใหญ่แห่งความสำเร็จมันอยู่ตรงนั้น ถ้าเราเริ่ม นั้นหมายถึงเรากำลังเหวี่ยงไปสู่จุดที่ยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ คล้ายกันกับปรากฎการณ์ Domino Chain Reaction