เราเรียนรู้อะไรบ้างจากสิ่งที่ผ่านมา
เสียดายนะถ้าแค่จะปล่อยทุกอย่างให้มันผ่านไป และแล้วมันก็เกิดขึ้นอีก แบบเดิม และซ้ำร้ายไปกว่านั้น คือ มันรุนแรงกว่าเดิม จริงอยู่ว่าทุกอย่างเกิดขึ้นแล้วมีดีเสมอ แต่นั้นมันใช่สำหรับคนที่ไม่ยอมให้เหตุการณ์มันผ่านไปเฉยๆ กับคำถามสำคัญ คือ เราเรียนรู้อะไรบ้างจากสิ่งที่ผ่านมา
ทุกสิ่งอย่างเปลี่ยนแปลงไปตามกาลและบริบทรวมที่แตกต่าง เหมือนลมที่พัดมาประทะใบหน้าแล้วเลยผ่านไป หากมันเลยผ่านไปแล้วเราคิดแต่เพียงว่ามันก็แค่ลมที่พัดผ่าน แต่เดี๋ยวมันคงผ่านมาอีก
มวลลมเดิมพัดมาประทะอีกคนกลับมองว่า ทำไมลมมันแปลกไป เกิดอะไรที่ผิดปกติขึ้นหรือเปล่า? เราควรจะหาข้อมูลเพิ่มเติมว่าลมเกิดแบบนี้ได้อย่างไร เพราะลมที่พัดผ่านมาคราวหน้าอาจกลายเป็นพายุสร้างความเดิอดร้อนให้กับเรา
เหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นแล้วย่อมเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นมาแล้วผ่านไป แต่สิ่งสำคัญที่จะสร้างคุณค่าให้เหตุการณ์นั้นไม่ว่าจะเป็นเหตุการณ์ในแง่ดีหรือไม่ดี คือ เราเรียนรู้จากเหตุการณ์เหล่านั้นอย่างไรบ้าง ?
การตั้งคำถามอย่างฉลาด จะยิ่งทำให้เหตุการณ์ที่ผ่านมีค่ามากขึ้น คำถามที่ฉลาดนำพาไปยังคำตอบที่จะนำไปสู่การแก้ปัญหาและป้องกันไม่ให้เหตุการณ์อันไม่พึงประสงค์เกิดขึ้นอีก หรือถ้สเกิดขึ้นเราก็สามารถเตรีมการรับมือให้มันเบาลงได้อีก
ช่างแสนเสียดาย เปรียบก็เหมือนลิงเดินไปเจอหอยนางลมชั้นเลิศแต่ขว้างทิ้งอย่างไร้คุณค่า อดลิ้มรสความสดอันโอชะของหอยนางลม บางครั้งมองแต่เพียงเปลือกแข็งที่น่าขยะแขยงก็อาจละทิ้งของดีมีคุณค่าที่อยู่ในนั้นไปได้ เปรียบก็เหมือนกับเมื่อเกิดเหตุการณ์เลวร้าย เรากับเกลียด กลัว และพยายามหลบหลีกมากกว่าการระดมปัญญาเพื่อแก้ปัญหา และท้ายที่สุดแล้วโลกมันกลม ปัญหามันยิ่งกลมและหมุนมาเร็ว เราก็ต้องพบพานเมื่อปัญหาเดิมๆมันมาบรรจบอีกรอบ
คำถามสำคัญเมื่อเหตุการณ์ต่างๆได้เกิดขึ้น
เราจะหาโอกาสจากเหตุการณ์นั้นได้อย่างไร ?
ใครมีส่วนร่วมกับเหตุการณ์นั้นบ้าง ?
เราจะแก้ปัญหาในเหตุการณ์นั้นได้อย่างไร ?
เราเรียนรู้อะไรจากเหตุการณ์นั้นบ้าง ?
จงอย่าเป็นลิงที่เขวี้ยวหอยนางลมทิ้งอย่างน่าเสียดาย
