จัดการความทุกข์ให้อยู่หมัดรับปีใหม่
ช่วงนี้คงไม่ได้ยินอะไรบ่อยเท่าคำว่า “สวัสดีปีใหม่” และเราเองก็คงต้องอยู่กับปีใหม่ทั้งปีจนกว่าปีหน้าจะเวียนมาถึงอีกครั้ง วันเดือนปีผ่านไปแต่สิ่งที่เรายังต้องเผชิญอยู่ คือ ความทุกข์ ที่มีมากน้อยตามแต่สภาพบุคคลจะได้รับและทนกับมันได้ โอกาสของก่อนปีใหม่ คือ การได้ทบทวนหลายสิ่งหลายอย่างที่ผ่านมา เป้าหมายที่เขี่ยนๆไว้สำเร็จบ้าง ไม่สำเร็จบ้าง เรื่องที่เกิดขึ้นมันแย่บ้างดีบ้างแต่ทุกเรื่องราว เราก็มองมันว่า คือ คุณค่าที่เข้ามาเติมเต็มการใช้ชีวิตของเราได้ทั้งนั้น แต่วันนี้มีหนึ่งเรื่องที่อยากนำมาแบ่งปัน จริงๆมันเป็นการประมวลผลจากการอ่านหนังสือบวกประสบการณ์บางอย่างที่เผชิญมา และตั้งใจว่าจะเอาสิ่งนี้มาเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตในปีหน้า
ไม่มีใครไม่รู้จักคำว่า “ทุกข์” จริงไหม….
ทุกข์ทางธรรมนิยามว่า คือ สิ่งที่ทนได้ยาก เช่น เราคาดหวังอะไรบางอย่างจากใครบางคน สุดท้ายเขาก็ไม่สามารถทำให้ได้ดั่งใจเราได้ แน่นอนว่าสิ่งที่ตามมา คือ ทุกข์ใจ นี้คือสภาพที่เราทนได้ยาก เราอึดอัดกับมัน เราจะเป็นจะตายเพราะมัน สุดท้ายเราก็เริ่มคิดไปว่า ทุกอย่างมันไหลไปเรื่อย เราควบคุมมันไม่ได้เลย แม้กระทั่งการเจ็บป่วยของร่างกายของเรา เรายังสั่งมันไม่ได้…
ฉะนั้นสิ่งสำคัญเราควรจะย้อนกลับมามองตัวเองกันเถอะ โดยผมเรียนรู้มาว่ามี 3 ข้อที่สำคัญที่เราจะนำมาใช้ในการจัดการความทุกข์ที่เกิดกับปุถุชนอย่างเราได้
- จงมีอิสระต่อการตอบสนองต่อความทุกข์
อย่าให้เรื่องรอบตัวมาชี้ชะตาชีวิตเราว่าเราเป็นอย่างไรและที่สำคัญตัวเราเองอย่าซ้ำเติมตัวเองให้จมดิ่งลงไป จงปลุกตัวเองด้วยสติแล้วเชื่อมั่นว่าทุกสิ่งอย่างมันเกิดจากตัวเราที่สามารถจะเลือกว่าจะโต้ตอบกับความทุกข์ที่เกิดขึ้นในแบบใด จะทนทุกข์ ซ้ำเติมตัวเอง และนั่งหมดอาลัยตายอยาก รอให้ใครมาช่วย หรือ ลุกขึ้นเผชิญปัญหาพร้อมลงมือแก้ปัญหาด้วยตัวเอง แม้จะต้องเดินลำพัง จงปลุกความกล้าหาญของพลังชีวิตที่เหลืออยู่กล้าเผชิญหน้ากับความทุกข์อย่างห้าวหาญ ย้ำเสมอว่า เรามีอิสระในทางเลือกที่จะตอบสนองกับทุกๆความทุกข์ที่เกิดขึ้นในชีวิต - จงรับผิดชอบต่อผลที่จะตามมาไม่ว่าดีหรือร้าย
เมื่อเรากล้าหาญเพียงพอลุกขึ้นมาเผชิญหน้ากับทวยทุกข์ที่ประดังประเดเข้ามาแล้ว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จะดีขึ้นหรือเลวร้ายลงไปบ้าง จงกล้าหาญที่จะรับผิดชอบต่อสิ่งที่เกิดขึ้น ทั้งสิ่งที่เกิดขึ้นกับตนเองและผู้อื่น หากเกิดเรื่องดีๆอย่าไปยึดติดหลงระเริงกับมันมากนัก รับรู้ ภูมิใจแล้วรีบปล่อยเพื่อไม่ให้เป็นภาระต่อการก้าวไปข้างหน้า และหากเกิดเรื่องเลวร้าย ให้ขอบคุณมันและนำมันมาบันทึกไว้ในประสบการณ์อันมีค่า เพื่อนำมาสร้างสรรค์เป็นเชื้อเพลิงขับเคลื่อนในการใช้ชีวิตต่อไป - จงประเมินชีวิตอยู่เป็นเนื่องๆและอย่าประมาท
เมื่อเราลงมือทำอะไรไปแล้วอย่าลืมที่จะประเมินในสิ่งที่ทำด้วยว่ามีความก้าวหน้าไปถึงไหน เราจัดการความทุกข์ได้เก่งขึ้นบ้างไหม และที่สำคัญจงระวังปีศาจแห่งความวางใจจนเกิดความประมาท ท่องในใจว่าอย่าประมาท อย่าประมาท อย่าประมาท
3 ข้อสั้นๆแต่ผมเองก็จะนำหลักตรงนี้ไปปฏิบัติในช่วงปีใหม่ 2566 นี้เพื่อจะดูว่ามันได้ผลจริงจังขนาดไหน ใครสนใจมาร่วมนำไปใช้และแลกเปลี่ยนประสบการณ์ยินดีนะครับ
