ผู้เขียน: tonypuy

“ร่างกายสลายไป อะไรที่ยังคงอยู่ให้คนได้นึกถึง และไม่เคยจากโลกนี้ไป?”

“มองมุมผู้ใหญ่มันซับซ้อนไป ลองมุมเด็กๆบ้างอาจแก้ปัญหาได้”

“แปลกที่บางคนชอบสร้างกรอบหรือกะลาครอบตัวเอง ทั้งๆที่กรอบและกะลาไม่ได้มีอยู่จริง”

ไม่เขียนเรื่องนี้ให้เสร็จ คืนนี้ผมนอนไม่หลับจริงๆ มันอึดอัดใจมากกกกกกกก กับเรื่องราวของโลกที่เออล้นไปด้วยข้อมูลอันล้นทะลัก จนบางทีผมก็แทบสำลักข้อมูลตายเหมือนกัน คิดถึงนิทานเรื่อง “กระต่ายตื่นตูม”  บางคนมองว่า เจ้ากระต่ายตัวนั้นมันน่าเต๊ะก้นจริงๆ ไม่รู้จักดูตาม้าตาเรือ แต่อย่าไปว่ากระต่ายตัวนั้นเลยครับ มองตัวเองก่อนเถอะว่าวิ่งตามกระต่ายมันไปทำไม ทำไมไม่ถามกระต่ายตัวนั้นแล้วจูงมือมันกลับไปดู ว่าไอ้ที่มันวิ่งร้องแหกปากว่าโลกจะแตก จริงๆแล้วกะอีแค่ ลูกมะพร้าวหล่นใส่หัว  นึกถึงแล้วก็น่าขำครับ