ยิ่งให้ ยิ่งมีไม่หมด
วันนี้ผมรู้สึกดีมากๆกับการคุยกับแม่ เพราะประโยคหนึ่งที่ท่านทำให้ผมถึงกับอึ้งไปด้วยความปิติ ประโยคสั้นๆนั้นท่านพูดว่า “ยิ่งให้ ยิ่งมีไม่หมด”
เวลาที่ผมคุยกับแม่ผมมักจะตั้งใจฟังและใคร่ควร คิดตามอย่างช้าๆ คำพูดของแม่มีพลังนะ ผมรู้สึกได้
วันนี้เราคุยกันถึงเรื่อง ของการช่วยเหลือคนอื่น โดยเฉพาะการช่วยเหลือคนที่มีน้อยกว่าเรา ขาดแคลนมากกว่าเรา แม่บอกว่าอาจจะไม่ต้องใช้เงินทองหรือสิ่งของมากมายหากอยากจะช่วยคน เรามีความรู้หรือทักษะบางอย่างที่เรามีคนอื่นไม่มี เราก็สามารถจะนำตรงนั้นไปช่วยคนอื่นเขาได้เหมือนกัน
แม่เป็นแบบอย่างที่ยอดเยี่มของการช่วยเหลือคนอื่น ทั้งๆที่แม่ก็ไม่ได้ร่ำรวยล้นฟ้า แต่ความเมตตาของแม่ขยายออกไปกว้างกว่าสิ่งใดใด แม่บอกผมว่า เราช่วยคน เราก็ไม่ควรไปคาดหวังอะไรมากมาย แต่ขอให้ได้ช่วยเขาก็ดีมากพอแล้ว
ข้อสังเกตอย่างหนึ่งที่แม่เล่าให้ผมฟัง คือ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ไม่เคยถึงกับตกต่ำจนดิ่งลงเหว หรืออาจเพราะเราทำความดี
แม่ทำให้ผมเชื่อแบบล้านเปอร์เซนต์ว่า ยิ่งให้ ยิ่งมีไม่หมด ใดใดในจักรวาลนี้ไม่เคยสูญหายไปไหน แต่มันเปลี่ยนแค่รูปแบบไปเป็นอะไรก็แล้วแต่ แต่สุดท้ายเราจะได้รับมันโดยอาจไม่รู้ตัว ตราบใดที่เราลดความเห็นแก่ตัวและก้าวออกไปสู่การเอื้อเฟื้อแบ่งปันกันให้มากขึ้น ผมเชื่อว่าโลกนี้จะอุดมสมบูรณ์และเพียงพอต่อความพอดีของคนทุกคนแน่นอน
ขอบคุณแม่ครับกับคำสอนอันแสนประเสริฐ “ยิ่งให้ ยิ่งมีไม่หมด”
